Welkom op de site van de Telefoon van de Wind in Roelofarendsveen. De Telefoon van de Wind biedt nabestaanden de gelegenheid om zich te verbinden met overleden dierbaren. Het idee is gebaseerd op het initiatief van Itaru Sasaki in Otsuchi, Japan. Ter verwerking van zijn verdriet om een overleden neef, zocht Sasaki naar een manier om een boodschap over te brengen naar het hiernamaals. Een oude telefooncel die hij ooit had opgepikt leek hem geschikt.
‘Het spreken aan de telefoon, ook al is die niet verbonden, dwingt je je gedachten te ordenen en ze onder woorden te brengen’, vertelt Sasaki. ‘Dat is een essentieel onderdeel van het rouwproces.’ Hij doopte de telefooncel Kaze no Denwa, de Telefoon van de Wind, omdat hij hoopte dat de wind zijn woorden naar zijn neef zou dragen.
Kijk voor andere telefoons van de wind en initiatieven daartoe op de website van het landelijk platform: www.telefoonvandewind.nl
In juni verscheen een artikel in het Algemeen Dagblad: Interview AD
Het idee van de Nederlandse windtelefoon is gerealiseerd m.m.v. de KPN. Als 'groene verbinder' hebben ze de telefooncel geschonken en geplaatst op een mooie locatie in het Groene Hart. Onderstaand hoe een artikel in de Volkskrant en een LinkedIn connectie leidden tot de realisatie van de Nederlandse telefoon van de wind.
De wind draagt je woorden door naar overleden dierbaren. Een bijzondere gedachte misschien. Maar de afstand tot overledenen is niet zo groot als we soms denken. Bram Vermeulen legt dit uit via een telepathisch interview in de Happinez:
"Ook na het overlijden zijn wij een deel van jullie en verlangen ernaar deel van jullie levens te mogen zijn. Er is zo veel verdriet op begraafplaatsen en in crematoria – juist vanwege het idee dat de dood het einde van leven zou zijn en dat er dan geen contact meer mogelijk is. Het is pijnlijk als mensen denken dat zij hun liefde niet meer kunnen delen, ... "
Otsuchi is de plaats in Japan waar al meer dan 30.000 mensen de telefoon van de wind bezochten, na de tsunami van 2011. Opvallend is hoeveel betekenis dit heeft gehad voor het rouwproces van vele nabestaanden. Jeroen Visser schreef erover in de Volkskrant. Onderstaand een link naar het artikel.
